Het beloofde land

Komende woensdag is de eerste dag van de veertigdagentijd tot aan Pasen. Deze veertigdagentijd noemen we ook wel de lijdenstijd. Traditioneel is het een periode van inkeer en vasten op weg naar het Paasfeest.
Dit jaar doen we dit vanuit het thema: “Beloofd land in zicht’. Immers wij zijn op weg naar het aan ons beloofde land: ‘Gods nieuwe wereld’. Zo wordt het ‘Koninkrijk van God’ vertaald in de Bijbel in Gewone Taal. 
Dat doet denken aan die eerste reis naar het Beloofde Land, waaraan het volk Israël begint nadat ze uit Egypte waren bevrijd. Eindelijk op weg naar een eigen land! Dat zal ook voor hen een feest geweest zijn. Het werd, in opdracht van de Heer, ook een feestdag: Pesach.

Eindelijk vrij na zoveel jaar ‘verslaafd’ te zijn geweest. Je vraagt je af, wat zij zich bij deze vrijheid voorgesteld hebben? We weten dat de reis naar het beloofde land heel anders was dan ze gedacht hadden. De weg door de woestijn viel hen zeer tegen. In hun ogen zag het slavenland Egypte er in vergelijking met de woestijn soms als ‘het beloofde land’ uit en wilden ze liever terug.

Lijkt hun reis naar Het Beloofde Land nu op die van ons? Loopt ook onze weg naar Gods Nieuwe Wereld door een woestijn? Zo ja, hoe beleven wij die reis door die geestelijke woestenij met alle ontberingen die erbij horen? Willen wij soms ook liever terug naar Gods Oude Wereld?

De gezinnen in onze gemeente hebben het veertigdagenboekje al gekregen en kunnen voor zichzelf al eens nagaan hoe deze reis gaat verlopen.

Op zondag 6 maart beginnen we de lijdenstijd met een ‘Springdienst’ (jongerendienst) met het thema ‘Vrijheid’. Wat is de ultieme vrijheid voor ons eigenlijk?

Over Wieb Dijksterhuis

Predikant met Groningse wortels die sinds 2000 in het midden van land woont, samen met zijn vrouw. Hun vier kinderen wonen inmiddels tussen Ermelo en Hasselt (BE). Van 2006-2016 predikant in NGK de Ontmoeting (Voorthuizen-Barneveld). Vanaf 31 januari 2016 de voorganger van de NGK van Ermelo, een warme gemeente tussen de randmeren en de Veluwse bossen. Zijn roots blijven hoorbaar en merkbaar. Hij kan het niet helpen de wereld 'toch' vanuit een Gronings standpunt te blijven bezien.
Dit bericht is geplaatst in Preken met de tags , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie