Schepping – Genesis 1: 1 – 2:4

Onze wereld is de schepping van God.
Is dat een gedachte die ons troost of een gedachte die ons verlegen maakt?

Gods schepping kwam de afgelopen decennia immers vaak aan de orde in het zinnetje: ‘schepping of evolutie.’ Veel mensen krijgen het gevoel dat ze partij moeten kiezen: “geloof je dat de aarde in zeven dagen geschapen is?” En zo is de schepping tot een sjibbolet van betrouwbaar geloof geworden.
Die partijenstrijd maakte het misschien wel moeilijk om het gewoon eens over de schoonheid en de troost van Gods schepping te hebben. Wat betekent Gods scheppingswerk voor ons geloof en welke rol spelen de scheppingsverhalen in de bijbel hierin? We beginnen het nieuwe jaar helemaal bij het begin met Gen. 1:1 – 2:4

Hieronder de tekst van de preek. Je kunt die ook nog eens beluisteren of de hele dienst nog eens bekijken en beluisteren

1. Opnieuw beginnen

Gisteren zijn we wat onwennig de onzichtbare drempel naar 2022 overgestapt.
En nu kijk je een nog helemaal leeg jaar in.
Je mag weer helemaal opnieuw beginnen.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Maar ook: je moet weer helemaal opnieuw beginnen.
Opnieuw prioriteiten stellen, opnieuw goede voornemens nakomen.
Maar vooral: opnieuw maar afwachten wat er nu weer gebeurt.

Want hoe verschillend we ook aan dit jaar begonnen zijn,
we delen dezelfde wereld en dus ook dezelfde zorgen.
Hoe zal het verder gaan met corona, onze gezondheid, onze bedrijven, in onze banen, met onze contacten, met de vrede in de wereld en het klimaat?Het is een beetje als met een verhuizing:
Je neemt je oude leven mee naar een nieuwe omgeving,
En daar moet alles zijn plek weer krijgen.

Op die dag, de zevende, had Hij het werk helemaal af.
Hij stopte met werken, deed een stapje terug.
En keek naar zijn werk en liet het op zich inwerken.
De schoonheid ervan raakte Hem opnieuw.
Alles was op z’n plek gevallen.
Het was heel goed zo.
Hij wandelde door zijn schepping
Hij genoot
in alle rust
van het goede

Dat is het einddoel van onze tekst:
Die enorme rust op de zevende dag.

2. Onrust

Maar… kun je over Gen. 1 spreken en de rust bewaren?
Ik weet niet hoe je hier gekomen bent vanmorgen.
Maar het scheppingsverhaal staat toch al jaren in het teken van strijd.
Het is of schepping – of evolutie.
Je hoort bij de ene of de andere partij
Bij de waarheid of de leugen.
Nou ja, de laatste tijd zijn er christenen die zeggen dat schepping en evolutie helemaal niet tegenover elkaar staan
En anderen herhalen nog eens: ‘Ja maar dat kan toch niet! Dan doe je de Heer tekort!’

Maar doen we de Heer ook niet tekort,
als we gevangen raken in een gevecht en dat wat er in Gen. 1 staat helemaal niet meer goed tot ons doordringt.
Als de schoonheid van Gods werk en van de manier waarop het beschreven wordt niet meer echt tot je doordringt.
Met welke verwachting je hier gekomen bent, weet ik niet.
Maar vanmorgen ga ik het hier niet over hebben.
Er is genoeg over te zeggen, maar laten we dat maar eens een andere keer doen.
Nu wil ik alleen er maar kijken.
En ik nodig jullie uit dit ook te doen.

En dat op de manier van mijn vader.
Als er vroeger een monteur bij ons thuiskwam.
Ging hij er altijd bij staan te kijken.
Hij kon enorm genieten van de bekwaamheid van een monteur.
Hij keek het van zijn handen af: de ervaring, de handigheid.
Het sierlijke werken van een mens die weet wat hij doet.
Ik nodig jullie uit dit bij deze tekst ook te doen.
Kijk op de manier van mijn vader naar onze Schepper.
Let eens op hoe hij werkt, hoe Hij zijn werk controleert, hoe ritmisch Hij werkt, hoe Hij zijn doel bereikt.

Je ziet gewoon het kundige, ritmische, werken van God.

‘Licht’
Ja dat is goed zo.
Avond, morgen, eerste dag

‘Lucht’ Mmm zo moet het
Avond, morgen, tweede dag

‘Land!’
…en dan alleen daar de zee
Ja zo is het goed.
En hier wat groen, daar vruchtbomen
Ja, zo wil ik het.
Mooi!
Avond, morgen, derde dag

‘Lichten’
Jaren, maanden, weken, dagen, nachten…
Mooi zo
Avond, morgen, vierde dag.

Leven in de lucht en het water
Jaah zo, dat is mooi
Avond, morgen, vijfde dag

Leven op het land: allerlei soorten dieren
En dan de mens, net zoals wij zelf.
Hij krijgt een opdracht en een zegen van mee
Zij moeten voor de rest zorgen
Zo wil ik het, ja zo is het perfect

En dan…
Dan is het helemaal af
Hier wil ik mijn zegen aan geven.
En dan wil Ik er rustig van genieten,
Op deze speciale dag

Zie je het?
Je mag God hier op de handen kijken.
Hij geeft hier onze werkelijkheid vorm.
Zoals Bob Ross destijds op TV zijn schilderijen schilderde.
Zachtjes in zichzelf pratend- zo nu een een stapje terug zettend.
Zo is God in zijn schepping getekend,
Als de kunstenaar die zijn schepping vormgeeft.
Streek voor streek.
Daar bomen, in het water vissen, in de lucht vogels, op het land dieren.
En dan mensen om er op te passen.
Hij doet zo nu en dan een stapje terug van zijn wereld.
En ziet dat het zo goed is, ja heel goed.

Geen woeste primitieve strijd tussen zee monsters, onder invloed van goddelijke hemellichamen of andere goddelijke krachten, maar het werken van een uiterst begaafde God, die de werkelijkheid naar zijn hand zet.

Het gaat hier volgens mij niet in de eerste plaats om waarheid.
Om dat hier naar de letter het proces van het ontstaan van hemel en aarde beschreven wordt.
Maar om Gods kundigheid en grootsheid om heel iets moois tot stand te brengen.
Dat kan Hij zoals geen ander dat kan.
Je zou het ook een lofzang op de Schepper kunnen noemen.
Als we om ons heen kijken zie je nog steeds die fundamentele structuur van onze schepping.
Zie je Gods werk.
En dan mag je best even Gen. 1 echoën:

‘Wat ontzettend goed gedaan Heer .”

3. Moeten

Ja, da’s mooi gezegd hoor!
Maar wij moeten nu eerst verder het nieuwe jaar in.
Er liggen nog orders.
We moeten zien te overleven.
Corona onder ogen zien in misschien nog weer andere varianten.
Ondanks alles een boterham zien te verdienen.
De economie op peil houden.
Hopen dat het vrede blijft.
We moeten nog een diploma halen of onze bul.
En niet te vergeten nu eindelijk eens aan het werk met de energietransitie.
We hebben een klimaat te redden.
We zullen alle tijd moeten nemen, alle moeite moeten doen om onze doelen te bereiken.
Om onze aarde te behouden
Er is nog een hoop te doen.

Maar wacht eens even…
De toekomst van de wereld hangt niet alleen van ons af.
Ons leven ook niet.
’t Is Gods schepping en Gods leven.

Ja, wij moeten onze verantwoordelijkheid nemen.
En daar laten we het er soms lelijk bij zitten.
Maar wij zijn de baas van de schepping niet.
Dat is God!
We hebben verantwoordelijkheid van Hem gekregen.
Maar zijn niet de directeuren van deze aarde.
Wij zijn slechts ministers.
Op de post die God ons gaf.
En dat geeft ook weer rust!

Immers de wereld is Gods missie.
De mens was misschien de top van zijn schepping, maar niet het doel.
Het doel is de rust van ‘de zevende dag’.
Het doel is bij God tot rust komen,
In zijn werkelijkheid.
En daarvan te kunnen genieten.
Van het goede, het mooie.

En het mooiste is…
God is nog altijd met die missie bezig.
Zelfs al lopen veel mensen hinderlijk in de weg.
De chaos die nu dreigt te ontstaan zal opnieuw een einde vinden.
En harmonie en rust zullen terugkeren.
Als gevolg van het ingrijpen van onze Schepper God.
Dat is zeker.
En daarin hebben wij ook een rol te spelen.

4. Rust

De zee heeft me verteld dat zij zo moe is
Zij zei dat zij er zeer beroerd aan toe is …

Dat zei de zee die me vertelde dat zij moe is
Die zei dat zij er zeer beroerd aan toe is
En als de zee zegt dat zij moe is
Wil dat zeggen dat het land er zeer beroerd aan toe is.

Dat zong de cabaretier Paul van Vliet al in 1971.
Dat is nu vijftig jaar geleden.
Ja we moeten aan de slag in 2022
Onze verantwoordelijkheid nemen.
Dat is echt nodig.

Maar, we hoeven het niet allemaal zelf te verzinnen
Op een dag als vandaag mag je nog even tot rust komen bij God.
Om te zien dat je je aan kunt sluiten bij het werk van God,
raad mag vragen in je gebed.
En onderweg naar Gods rust weer even op adem mag komen bij Hem.
En ook gewoon genieten.
Van de harmonieuze structuur die er nog altijd in Gods schepping te zien is.

Door alles heen, treft je nog steeds de hand van God.
En de adem van God strijkt nog altijd over zijn schepping:
ieder voorjaar wordt de schepping weer groen.

Wat dat betreft is het mooi dat de tweede dag van 2022 een zondag is.
Dan kun je tot rust komen voordat het jaar weer echt van start gaat.
God zoeken en raad vragen.
Hem loven voor Wie Hij is en wat Hij kan.
En Hem te hulp roepen bij onze verantwoordelijkheid,
Om dan morgen opnieuw met Hem onderweg te gaan,
aar het heil en de zegen van zijn nieuwe schepping.

Ik wens jullie Gods heil en Gods zegen. In 2022

Amen.

Over Wieb Dijksterhuis

Predikant met Groningse wortels die sinds 2000 in het midden van land woont, samen met zijn vrouw. Hun vier kinderen wonen inmiddels tussen Ermelo en Hasselt (BE). Van 2006-2016 predikant in NGK de Ontmoeting (Voorthuizen-Barneveld). Vanaf 31 januari 2016 de voorganger van de NGK van Ermelo, een warme gemeente tussen de randmeren en de Veluwse bossen. Zijn roots blijven hoorbaar en merkbaar. Hij kan het niet helpen de wereld 'toch' vanuit een Gronings standpunt te blijven bezien.
Dit bericht is geplaatst in Preken met de tags , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie