
Doen we weer een stap terug in de tijd?
Op het eerste gezicht krijg je die indruk wel. Het aantal besmettingen loopt nog steeds op en de ziekenhuizen vrezen voor ‘code zwart’.
En toch wie zijn oor te luisteren legt bij de zorgmedewerkers in onze gemeente, krijgt een wat genuanceerder beeld. Ja, de druk op de ziekenhuizen is groot, maar dat komt ook door het personeelstekort dat ontstaat, omdat nu veel zorgpersoneel besmet en ziek is. De verpleegtehuizen liggen vol en ook de reguliere ziekenhuispatiënten kunnen niet uitgeplaatst worden naar die tehuizen. Vandaar dat de druk op de verpleging hoog is. En ook, dat is de algemene indruk, dat de mensen nu minder ziek zijn en vaker herstellen van COVID-19 dan eerder. Er is dus wel iets veranderd, juist dankzij de vaccinaties!
Helaas is er ook iets anders veranderd: het onderlinge wantrouwen is enorm toegenomen. Je merkt dat in de politiek, in de pers, op de sociale media en ook onder christenen. Sommige christenen wantrouwen de overheid (wereldwijd) enorm en vermoeden een complot, waarin sprake is van misdadige misleiding. Het oordeel over de overheid is scherp en niets ontziend. Discussies zijn fel en verdelen mensen in partijen, ook de christenen.
Opvallend is dat het wantrouwen vooral gevoed wordt door een onderbuikgevoel en niet door echte feiten. Er worden wel allerlei ‘feiten’ aangevoerd, maar die behoren steeds tot de ‘alternatieve feiten’ die uit onduidelijke bronnen afkomstig zijn.
Niemand mag gedwongen worden tot vaccinatie! Maar dat gebeurt ook niet! Dat recht is veilig bij de overheid en bij de meerderheid van de politieke partijen. Ook als je je niet laat vaccineren, kun je al het levensnoodzakelijke blijven doen. Men vraagt je alleen de consequenties van die keuze te aanvaarden: delen van de samenleving zijn tijdelijk niet of moeilijker toegankelijk voor je. Dat is alles, verder wordt je geen strobreed in de weg gelegd.
“Oordeel niet over anderen…”, zegt Jezus (Mat. 7, 1 e.v.), zijn gebed is dat wij één zijn en die eenheid aan onze omgeving laten zien (Joh. 17,23), Paulus roept ons op het gezag van de overheid te accepteren, ze is immers door God gegeven (Rom. 13,1 e.v.) en Petrus roept ons op: “Eer alle mensen, heb de gemeenteleden lief, heb ontzag voor God en eer de koning (1 Pet. 2, 17).”
Broers en zussen het zijn lastige tijden. Laten we er voor zorgen dat we niet verdeeld raken en een verbrokkeld en verward beeld van onze Heer afgeven. Christenen zouden niet bekend moeten zijn door ‘alternatieve feiten’ en door hun scherpe oordeel, maar door hun eensgezindheid, hun liefde en zorg voor de naaste en hun gebed. Dat is onze taak, het oordeel komt God toe. Laten we eensgezind blijven! We hebben een naam hoog te houden!
Dag Wieb
Vanuit de boerderij, waar ik dit weekend verblijf, temidden van de akkers in het Groningse land reageer ik (kort) nav bovengenoemd artikel.
Ik kan mij vinden in jouw oproep om niet te oordelen.
Het oordeel komt God toe! De woorden van Jezus:’Oordeel niet’ zijn bindend voor ons.
Ook dat je stelde dat het ons gegeven is om zorg te dragen en te bidden!
Bereidheid tot zorg dragen binnen goede grenzen, zou ik daaraan toe willen voegen
Nav Romeinen 12 : 3 .
Ik wilde graag ‘de eerste zijn die dit leuk vindt’. Maar er gebeurde niets toen ik erop klikte.
Dus misschien was ik wel niet de eerste die het leuk vond!