De weg gaat verder eindeloos
Vanaf de deur waar hij begon.
Ik moet hem volgen, rusteloos,
Tot ver achter de horizon,
Met rappe voeten tot hij aan
een grotere weg komt in ‘t verschiet,
Kruispunt van komen en van gaan.
En waarheen dan?
Ik weet het niet
Zo dichtte Bilbo Balings na zijn avonturen in De Hobbit, de voorloper van het bekende boek ‘The Lord of the Rings’.
Je herkent het direct, het is de opwinding van iemand die aan het avontuur begint en nog niet weet waar dit hem zal brengen.
En zo is ons leven toch ook? Als je al wat langer onderweg bent, treft het je hoe onvoorspelbaar je leven vaak is. Je volgt je levensweg, maar waar die precies langs zal gaan weet je niet.
Waar die heen gaat wel, tenminste in hoofdlijnen. Immers als christen krijg je aardig wat mee voor onderweg. Al in de psalmen hoor je een gelovige psalmdichter God sprekend invoeren:
Want dit hebt u gezegd:
‘Ik zal je de weg wijzen die je moet gaan.
Ik zal je raad geven,
ik zal voor je zorgen.
Wees niet eigenwijs,
laat je door mij leiden.
Dan zal geen kwaad je treffen.’
Psalm 32, 8-9 (Bijbel in Gewone Taal)
In het Nieuwe Testament voegt de Heer Jezus er nog aan toe:
‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij.’ (Joh. 14,6 NBV)
Wat betekent dit in de praktijk voor iemand die de Heer Jezus wil volgen? Best een belangrijke vraag, zeker ook voor André Knol die zondag belijdenis deed van zijn geloof en voor zijn vrouw Jacomien en hun zoontje Luc die zondag gedoopt werd.
Nog eens even weer over nadenken? De preek is hier te lezen, hier te beluisteren en de presentatie kun je hier vinden.
