We hebben een beroerde tijd achter de rug. Maandag de triestmakende aanslag in Utrecht waar doden en gewonden te betreuren waren. Dat terwijl er de vrijdag ervoor maar liefst 50 slachtoffers en nog veel meer gewonden vielen in Christchurch; hoe bestaat het toch, nu net in een plaats met die naam! Het brengt mensen ertoe ons weer te herinneren aan iets wat zich buiten het zicht van de camera’s aan het voltrekken is in Nigeria, waar structureel christenen afgeslacht worden. Vorig jaar stond de teller al op 6000 mensen, vooral vrouwen en kinderen.

En dat allemaal terwijl we er ons nog niet eens van bewust waren dat zich vanaf vorige week donderdag in zuidelijk Afrika de grootste natuurramp ooit aan het voltrekken is. Nog steeds is de omvang ervan nog niet duidelijk. En dan afgelopen woensdag die onbegrijpelijke verkiezingsoverwinning van iemand die zich helemaal buiten de realiteit lijkt te bevinden, in zijn overwinningsspeech een hele reeks theologische termen gebruikt maar er een totaal andere inhoud aan geeft.
Nog even afgezien van wat zich allemaal in onze persoonlijke levens afspeelt, was het een bewogen week, genoeg om je zorgen over te maken. Je vraagt je af: kan ik ergens vrede vinden?

Volgens sommigen is geloof juist een bedreiging voor de vrede. Is dat waar? Als je het lijstje hierboven ziet lijkt dat ook nog te kloppen ook. Hebben ze gelijk?
In de zevende preek van ons jaarthema: ‘Een levende gemeente’, gaat het over ‘vrede’ als een belangrijk element in gemeente-zijn. Eigenschap van de vrucht van de Geest, voorbode van de wereldvrede. Waar is het te vinden? Hoe bewaar je de vrede en hoe bevorder je die? Lees hier de preek of beluister die. De presentatie is hier te bekijken.

Handreiking voor een gesprek
Om het gesprek te bevorderen is ook deze keer hieronder een gesprekshandreiking te downloaden. Zie hier verder.