Deze zondag zijn we verder gegaan met onze jaarthema ‘God in ons midden’ over bijbellezen. Deze (5e) keer over het krachtenveld waarin we bijbellezen. Paulus maakt zich in 1 Tess. 3 zorgen over de geestelijke gezondheid van de nog jonge kerk in Tessaloniki. Kunnen wij zijn zorgen begrijpen? En hebben ze ook betekenis voor ons?
De preek is hier nog eens na te lezen en ook te beluisteren. De presentatie bij de preek is hier te zien.
Vragen voor de bespreking
- (Maak de zin af) Ik zou mijn bijbellezen willen omschrijven als…
(een paar voorbeelden: als een dure plicht; als een verrijkende gewoonte; als een spannend avontuur…) - Wat zijn concrete hindernissen voor jouw bijbellezen? Benoem ze eens!
- Komt jou de ‘tegenwerking door de duivel’ bekend voor? Kun je er voorbeelden van noemen?
- Slaag jij hiermee om te gaan? Hoe doe je dat? Waar zou je hulp in willen?
- Bid jij wel eens voor anderen in de gemeente om bescherming?
- Wat zou je over dit onderwerp aan de dominee willen zeggen?
- Bidt met elkaar voor de gemeente en haar voorgangers.
Lectio Divina
In de kloostertraditie ontstond de zogename Lectio Divina van de Bijbel: een combinatie van lezen (lectio), overdenken (meditatio), bidden (oratio) en de boodschap die God jou geeft (comtemplatie). Dat laatste valt natuurlijk niet af te dwingen en daar moet je dus voorzichtig mee omgaan.
Iemand die daar in onze kringen ervaring mee heeft is Jos Douma. Via deze link kun je er meer over lezen
Voorgangersgebed
Eens in het kwartaal komen wij als voorgangers in Ermelo bij elkaar voor het zgn. ‘voorgangersgebed’. Onder de bezielende leiding van Jan Minderhoud gaan met met elkaar in gebed volgens de methode van Lectio Divina. Hieronder een beschrijving van de manier waarop wij dat gebed bidden.
De Lectio Divina gaat in groepsverband als volgt:
1. Afspreken wie dit moment van bijbellezen en bidden wil leiden.
Leiderschap is nodig en nuttig, ook om de groep stapsgewijs door het proces heen te leiden.
De leider doet zelf gewoon mee.
2. Gebed om de Heilige Geest.
3. Een bijbelgedeelte, liefst niet te lang, wordt tweemaal rustig voorgelezen.
(Wij lezen nu de psalmen WD)
Daarna is er 2 tot 3 minuten stilte.
Vervolgens noem je aan elkaar het woord of de enkele woorden die er voor jou uitspringen. Het mag ook een heel bijbelvers zijn. Je noemt alleen dat ene woord/dat ene vers. Niet meer dan dat.
4. Opnieuw wordt het bijbelgedeelte rustig gelezen, nu door een andere persoon.
(Wij kiezen vaak voor verschillende vertalingen)
Weer is er 2 tot 3 minuten stilte, terwijl je nadenkt over de vraag:
“Hoe raakt dit woord (deze woorden) van stap 2 mijn leven op dit moment?”
Deel nu in enkele zinnen hoe het woord je leven raakt.
Geen discussie, geen reactie op elkaar.
5. Weer wordt hetzelfde gedeelte gelezen, weer door een andere persoon.
Nu is er 2 tot 3 minuten stilte waarin je nadenkt over de vraag:
“Waartoe roept God mij op, om te doen of te zijn vandaag of deze week?
Wat vraagt God van mij?”
Deel je gedachten met elkaar. Deze keer mag het iets uitgebreider.
Let speciaal op wat je rechter buurvrouw/-man deelt.
6. Bid voor de persoon die rechts van je zit.
(bijv. als volgt: 1 bidt voor 2, 3 bidt voor 4 etc. Daarna: 2 bidt voor 3, 4 bidt voor 5 etc)
Of als je met drie personen bent: twee personen kunnen bidden voor één.
Stap 3 en 4 kunnen eventueel gecombineerd worden, vooral wanneer het een langer bijbelgedeelte betreft. Verder is het van belang om elkaar echt het eigen spoor te gunnen, dus niet met eigen gedachten en oplossingen er tussendoor te komen. Ieder gaat zijn eigen weg met het Woord.
Als je iemand wat wilt meegeven, kan dat altijd achteraf nog.
Variant op stap 6: één persoon bidt, de anderen zijn stil, en na die stilte vullen ze eventueel aan. De stilte is er vooral om indrukken / (bijbel)woorden van God te ontvangen voor wie er gebeden wordt.