In onze gemeente groeien we toe naar de gezamenlijke dienst met de vrijgemaakten a.s. zondag.
Dat vult mijn beeld zo, dat ik het moeilijk vind om ergens anders mee bezig te zijn. Bijv. in een Wieblog.
Maar toch zijn we dat intussen wel! In Voorthuizen loopt een actie tegen alcoholmisbruik, waar ook onze kerk aan meedoet. Het is een initiatief van de burgelijke gemeente dat wij graag steunen. Want wie eenmaal iets van de ellende heeft gezien die alcohol kan veroorzaken, wil wel graag wat tegenwicht geven aan die ‘gezellige’ alcoholreclames die we nog steeds op de TV zien. Begin februari komt het thema in een kerkdienst aan de orde (de Geest van God of de geest uit de fles?) en in de weken daaromheen willen we onze jongeren ook d.m.v. voorlichting waarschuwen voor alcoholmisbruik. En we hopen ook iets voor hun ouders te doen, want als één ding duidelijk wordt dan is dat dit: de houding van de ouders is van cruciaal belang voor de manier waarop hun kinderen met alcohol omgaan.

Nog iets anders dat ons bezighoudt: op 29 en 30 januari is er de jaarlijkse kerkenraadsretraite. We zullen het dan hebben over ‘missionair gemeente-zijn’. Ons Missionair Team is zich al een aantal maanden aan het bezinnen op dit thema. We hebben dat gedaan aan de hand van een een boekje van  Graham Tomlin Een kerk die prikkelt. Deze Anglicaanse theoloog stelt pittige vragen over onze kerkelijke gewoonten.
Hij vraagt zich bijvoorbeeld af: waarom nemen veel kerkleden hun vrienden liever niet mee naar een dienst van hun gemeente? Zijn antwoord is ontdekkend: ze willen er zelf eigenlijk niet zijn.
Kun je om die constatering heen? Als je er zelf graag zit, gun je dat je vrienden toch ook! Het enthousiasme in een dienst steekt anderen aan, maar het omgekeerde is ook waar: plichtmatig en ongeïnspireerd omgaan met de zaken van Gods Koninkrijk stoot af.

Een tijdje geleden hoorde ik van een kerk waar de afgelopen jaren een groot aantal jongeren hun geloof kwijtraakte. Het trieste resulaat, dacht degene die het mij vertelde, van een ook jarenlang durende strijd om de rechtmatigheid van het ontslag een predikant, compleet met kerkscheuring. Hun gemeente was voor de jongeren afstotelijk geworden, een plek waar ze hun vrienden liever niet uitnodigen en zelf ook niet meer gezien willen worden. Over dat soort langetermijneffecten van ‘onze zaken’ lees je meestal niet.
En dat brengt me terug bij de dienst van komende zondag. Nee, niet om triomfantelijk te doen, maar wel gewoon blij te zijn met het resultaat. Waar wij mensen ons door de Heer Jezus boven onze eigen zaak uit laten tillen en elkaar met zijn ogen willen zien, komen we op het niveau van Gods Koninkrijk. En dat kan alleen maar heel aantrekkelijk zijn. Echt een dienst om je vrienden mee naar toe te nemen.