Jan voelt zich pas vrij wanneer hij naar buiten kan om te voetballen, Marieke voelt zich vrij als ze niet naar buiten hoeft maar lekker thuis kan blijven, Erik voelt zich pas als hij vakantie heeft, Jan-Paul vindt het een bevrijding dat hij weer naar school mag. Rik voelt zich vrij op zijn skies als hij snoeihard de helling afvliegt, Thijs voelt zich vrij wanneer hij zijn vrienden kan zien.
In ons land vinden we vrijheid heel belangrijk, maar wat is vrijheid eigenlijk? Is de vrijheid voor Mozes hetzelfde als voor Thijs en die van Marieke hetzelfde als die van Aäron? We lezen deze keer in het bijbelboek Exodus in hoofdstuk 12 over de bevrijding van het volk Israël. Maar wat is dat voor vrijheid? In ieder geval een vrijheid waarvoor je je loopschoenen en een rugzak moet klaarzetten. Want deze vrijheid is het begin van een reis.

Wanneer voel jij je echt vrij?
De vraag waarom het deze keer draait in de tweede Springdienst van dit jaar is: wat is vrijheid? Het verhaal uit het bijbelboek Exodus uit het twaalfde hoofdstuk maakt die vraag in ons wakker. Daar gaat het over de bevrijding van een heel volk uit het land Egypte, waar ze door de regering en de bevolking onderdrukt worden.
Zij voeren zelf geen vrijheidsoorlog, dat doet de HEER voor hen. Hij deelt enorme klappen uit aan het economie, de volksgezondheid en de eigenwaarde van de Egyptenaren. Pas de laatste, vernietigende klap is groot genoeg voor de bevrijding van het hele volk Israël.
Niet vrij-zijn vinden wij Nederlanders ook verschrikkelijk! Dat kon je wel merken in de Coronaperiode. Sommige Nederlanders hebben maanden geprotesteerd tegen de maatregelen van de overheid, de meeste andere Nederlanders gingen niet de straat op maar vonden het wel heel erg dat ze zo beperkt waren. Veel Nederlanders beschouwen vrijheid dan ook als één van de belangrijkste waarden in hun leven.

Maar, nog eens de vraag: wat is die vrijheid dan? Is dat voor iedere persoon iets anders? Is het voor ieder volk weer wat anders? En is het ook in iedere tijd iets anders? Of zijn al die verschillende belevingen van vrijheid in wezen eigenlijk precies hetzelfde?
Het zijn allemaal verschillende reacties op gebreken die dezelfde oorzaak hebben. Ons gebrek aan tijd, onze vermoeidheid van het werken, onze tegenslagen, onze onderdrukking en onze ziekten gaan allemaal terug op hetzelfde tekort: ons leven zoals het is geworden nadat de zonde die in haar greep kreeg. Zoals de HEER Israël van de oorzaak van hun onvrijheid verlost – dat was toen de Farao en zijn politiek – verlost de Heer ons nu – nog fundamenteler- van de diepste oorzaak van onze onvrijheid: onze zondige karakter, de boze machten en het gevolg ervan de dood.

Voor de Israéli’s in Egypte was de bevrijding uit hun slavernij zo iets enorms dat zij het zich niet konden voorstellen dat dit ooit kon gebeuren. Zij waren waarschijnlijk al blij geweest met eens een dag vrij en een tijdje goed te eten. Net zo proberen wij te genieten van onze kleine vrijheden omdat we ons niet kunnen voorstellen dat meer mogelijk is. Maar de Heer heeft ons al verlost van de oorzaak van onze onvrijheden en het begin daarvan kunnen we al merken. Maar het uiteindelijk effect daarvan zullen we pas merken als Hij terugkomt. Dan heeft zelfs de dood geen vat meer op ons. Met terugwerkende kracht zal die helemaal verdwijnen. Dat is iets om nu al heel blij mee te zijn.