Het middelpunt van het heelal – Lucas 2: 1-7

De tijd tikt langzaam weg.
Met een zekere spanning wachten we de persconferentie van vanavond af.
Welke maatregelen zullen ons leven de komende weken gaan bepalen? Kunnen we gewoon Sinterklaas en Kerst vieren?

Stel je die restauranteigenaar voor. Nog maar net weer open, al is het al weer minder dan het was. Ook net weer met een volledige en grotendeels nieuwe staf van bedienend personeel. Na de vorige lockdown had hij zijn ervaren personeel moeten laten gaan. Nu weer? Toen moest hij helemaal dicht en nu dan?
Of die werker in de zorg die het nu al bijna niet meer volhoudt onder de werkdruk. Zullen ze nu eens effectieve maatregelen nemen, denkt zij, eindelijk. En dan niet halfslachtig maar stevige, zinnige, maatregelen die werkelijk effect hebben.
Of de minister die moet kiezen. Ja hij móet kiezen. Zal hij voor het minste kwaad kiezen? Maar wat is dat dan? Is dat wat zijn politieke carrière het minst beschadigt, wat het partijbelang is of wat de volksgezondheid werkelijk zal helpen. Zal hij draagvlak vinden voor zijn beleid of zullen er weer rellen losbarsten. Kan hij het eigenlijk wel goed doen?
We voelen ons vaak pionnen in het spel dat een ander speelt. Maar wie is die speler eigenlijk:
COVID, de publieke opinie, het OMT, de regering… Of zijn we allemaal pionnen?

De tijd dat onze overheid zich het centrum van de macht voelde, is nu wel voorbij. Ze zijn ook slachtoffers van de maatregelen die ze zelf moeten nemen. De gevolgen zijn voor hen alleen anders. Ambtenaar was ooit een gerespecteerde en stabiele functie die veel zekerheid bood.
Nu krijg je de gevolgen van het regeringsbeleid als stenen om je oren. Of wordt je het mikpunt van anonieme scheldkanonnades, ja zelfs bedreigingen, op de sociale media. Als uitvoerder van het regeringsbeleid loopt je leven gevaar.

Wat kun je je machteloos voelen als je je levenswerk bedreigd ziet door de maatregelen van anderen. En eenzaam als je weer een serie beperkingen op je af ziet komen. Zijn we niet allemaal pionnen in het spel van een ander, maar wie is de speler?

Dezelfde vraag kun je stellen in de tijd van Jozef en zijn hoogzwangere Maria. Zijn zij maar pionnen in het spel van een machtige speler of moet je dit toch anders zien?

Over Wieb Dijksterhuis

Predikant met Groningse wortels die sinds 2000 in het midden van land woont, samen met zijn vrouw. Hun vier kinderen wonen inmiddels tussen Ermelo en Hasselt (BE). Van 2006-2016 predikant in NGK de Ontmoeting (Voorthuizen-Barneveld). Vanaf 31 januari 2016 de voorganger van de NGK van Ermelo, een warme gemeente tussen de randmeren en de Veluwse bossen. Zijn roots blijven hoorbaar en merkbaar. Hij kan het niet helpen de wereld 'toch' vanuit een Gronings standpunt te blijven bezien.
Dit bericht is geplaatst in Preken met de tags , , , , , . Bookmark de permalink.

Geef een reactie