Het duurt nu bijna een jaar dat we heel beperkt zijn in onze kerkdiensten. Een jaar!
Online hebben we er grote mogelijkheden bijgekregen, dat is heel mooi. Maar ik merk ook dat ik meer tegen de diensten ga opzien. Behoefte heb aan ontmoeting en aan jullie reactie. Er komt een soort vermoeidheid naar binnen sijpelen. Ik meen dat ook aan jullie te merken: de uitdaging is er nu wel af.
Tot nog toe hebben we ons aangesloten bij het advies van de gezamenlijke kerken. Vaak gaat daarin de PKN voorop. Die besloot onlangs de toegang tot haar diensten weer iets te verruimen, maar nu zijn we niet meegegaan met hen. Geen van de NGK-kerken, voorzover ik weet. In de situatie is immers eigenlijk nog niets veranderd: wij zien helaas nog geen ruimte voor versoepelingen. We hopen dat de ontwikkelingen daar binnen niet al te lange tijd wel aanleiding voor geven. Door ons nu in te houden hopen we er optimaal aan mee te werken dat dit tijdstip zo snel mogelijk aanbreekt.
Intussen proberen we zoveel mogelijk gemeenteleden met onze onlinediensten te bereiken. Dat lukt doorgaans heel goed, maar soms gaat er iets fout. Afgelopen zondag begonnen we zonder geluid. Dat was heel vreemd want vlak daarvoor werkte het nog wel. Gelukkig wisten Herbert en Niek het deze keer heel snel op lossen (daar worden ze ook steeds ervarener in).
Van onze ouderen horen we wel regelmatig dat de onlinediensten voor hen niet eenvoudig zijn. Het nieuwe online is voor hen nu eenmaal minder gesneden koek dan voor de jongere generaties; voor meerdere ouderen blijft het behelpen. Laat het ons weten als we iets kunnen doen, we helpen graag!
De kinderdienst vanuit Groevenbeek was ongelooflijk leuk om te doen. We hopen dat we binnen niet al te lange tijd weer iets leuks voor jullie kunnen doen, deze keer vanuit onze kerk. Intussen is er een prachtig Paasproject, ‘Een spoor van liefde’, waar we iedere week aandacht aan geven.
Pasen komt al snel dichterbij en ik weet uit betrouwbare bron dat de Passion Challenge doorgaat, die is online te volgen en ik heb kunnen zien dat het een spannende uitzending wordt. We hopen ook dat er snel een jongerendienst mogelijk is… maar daarvoor moeten we met iets meer mensen in de kerkdienst kunnen zijn.
We ontmoeten elkaar nu voornamelijk online. Dat gaat heel goed. Er is eigenlijk maar één ding beter: elkaar in levende lijve ontmoeten. Maar vergeleken met niets is het toch heel wat. Het is in het begin even wennen maar als je er doorheen bent kan het ook online een echte ontmoeting worden. En dat is precies waar we nu behoefte aan hebben.
Er is nu iedere donderdag een online geloofscursus voor jongeren. Dat zijn leuke ontmoetingen ook online. Ik merk dat ik na zo’n cursus altijd fluitend de trap afkom. Er is online heel wat te doen: regelmatig ontmoeten moeders elkaar in ‘Moederkracht, ‘s maandags is er de online Lectio Divina, ‘s zondags regelmatig online koffiedrinken, zo nu en dan ‘Preekpoolen’ en ook al onze vergaderingen zijn online. Heel fijn dat we de mogelijkheden hebben om toch samen verder te kunnen. En soms is online zelfs onvervangbaar: donderdags komen de deelnemers uit de steden Groningen, Delft en Harderwijk en uit de plaatsen Ermelo en Putten. Elkaar lijfelijk ontmoeten zit er sowieso niet in. Online geeft ons nu mogelijkheid elkaar wel te ontmoeten.
Het is een lastige tijd om voor je gevoel zover van elkaar te zijn. ‘s Avonds kun je voor de avondklok nog net ergens heen, maar je moet je wel haasten om vóór negenen weer thuis te zijn. Je ziet er dan al snel van af.
Toch heeft deze beperking ook een andere kant: er komt meer ruimte. Niet meer zo geleefd door afspraken en activiteiten is er meer ruimte om je op de Heer richten. Nu alles stil ligt, meer oog voor de belofte van de gelukkige toekomst in het Koninkrijk van God. Nu onze kleinheid maar al te duidelijk is, meer besef van onze afhankelijkheid van God. En ook een gevoel van opluchting: we kunnen niet alles zelf doen en we hoeven dat ook niet. We kunnen ook veel meer in zijn handen leggen dan we eerder dachten. Nu we wel moeten leren we dat. Dat was natuurlijk altijd al zo, maar nu ervaren we het ook.
Velen willen graag terug naar het ‘oude normaal’; ik ben meer gaan hopen op het ‘nieuwe normaal’ van het Koninkrijk. De Heer zal wel weten wat Hij doet en ook deze periode hoort bij de weg naar het Koninkrijk. Ik hoop dat de beperkingen snel opgeheven zullen kunnen worden, maar ook dat wat we in deze tijd geleerd hebben blijft. Nou ja, je mag er van uitgaan dat ‘wie op de Heer vertrouwt, niet bedrogen uitkomt.’ (1 Pet. 2:6)
