Deze zondag staan brood en wijn in het middelpunt.
Bij het Heilig Avondmaal.
Al het andere in onze dienst is daarop gericht.
We leven ons kort in een tandem van teksten in:
in de oneindige liefde van onze Heer in beschreven in de brief aan de Romeinen
(8, 31-39)
en dus aan het onbestaanbare van ons oordelen over elkaar, zoals de Heer ons vraagt (Mat. 7, 1-5).
Als het ene waar is, kan het andere niet bestaan.
Toch bestaat het!
Ook in ons midden.
Zegt dat iets over ons?

Dat God ons niet veroordeeld is mooi,
dat Hij daar niet vanaf te brengen is bijna ongelooflijk.
Want hoeveel aanleiding geven wij Hem daar nu toe?
En toch is Gods liefde oneindig voor de kinderen van God.
Als God zo tegenover ons staat is de opdracht van de Heer logisch:
Oordeel elkaar dan ook niet.
Nee, natuurlijk niet. Hoe kun je vergeving van God aannemen,
en je naaste blijven (ver)oordelen?

Nee!
Maar kunnen wij zo leven?

Wij vinden van alles.
Is het mogelijk daarmee te stoppen als je niet God bent?

Omdat deze zondag een wijkzondag is, proberen we deze boodschap toe te passen op ons leven.
Hoe God tegenover ons staat weten we!
maar hoe staan wij eigenlijk t.o.v. elkaar?
Wat houdt ons tegen?

De preek van deze zondag hier worden gelezen en ook nog eens beluisterd. De presentatie is hier te vinden

Het praatplan voor de bespreking op de wijkkring is hier te downloaden