Gespannen kijkt het publiek beneden toe. Hier en daar hoor je een angstige schreeuw opstijgen. Boven hangt iemand nog maar met één hand aan een zijbalk van een hoogspanningsmast. Hij zwaait heen en weer in de wind, je hoort hem angstig schreeuwen. Beneden staat een hele groep mensen die een zeil strak houden en die hem ook schreeuwend proberen te bewegen los te laten en zich in het zeildoek te laten vallen. Je voelt de spanning in de lucht hangen. Maar hij durft niet en klemt zich met alle kracht die hij nog heeft aan het ijzer vast. In de harde wind zwaait hij gevaarlijk heen en weer en komt steeds dichter bij de hoogspanningskabels: iedere moment kan het fout gaan.
Voor ieder die beneden staat is het duidelijk: ‘laat hij loslaten, dat is zijn enige kans op redding’. Maar voor hem zelf voelt loslaten als het meest tegennatuurlijke wat hij kan doen: hij klemt zich met alle macht en kracht vast alsof zijn leven ervan afhangt.
Stel je voor dat jij daar hing! Zou je zien wat je redding betekent? En als je het ziet, zou je durven doen wat je redding betekent maar wat als je ondergang voelt?
Voor de meeste acties in het leven geldt: “beginnen bij het begin!”. Maar soms is niet zo duidelijk wat het begin is? Of voelt waar je mee zou moeten beginnen juist als tegennatuurlijk aan. Durf je het dan aan?
Haggaï was profeet twintig jaar nadat koning Cyrus van Perzië de Judeese ballingen in zijn rijk weer naar huis stuurde met de opdracht: ‘Herbouw mijn tempel!’ Uit de woorden van Haggaï begrijpen dat na de plechtige ‘eerste steenlegging’ (in dit geval het fundament) en de hervatting van de offerdienst er niet zoveel meer gebeurd was en de tempel nog met name een ruïne was. En dat terwijl de ballingen van toen zich toch wel weer hebben gesetteld. Niet tijdelijk maar definitief, dat kun je zien aan de manier waarop ze hun huizen hebben herbouwd.
De verleiding is groot om zo’n profetie te lezen als aanklacht tegenover de onverschilligheid van het volk. Maar daar doe je hen geen recht mee: zij waren de destijds geïnspireerd om de tempel te herbouwen teruggekeerd terwijl volksgenoten achtergebleven waren. De vraag laat zich wel stellen wat hen dan had belemmerd om die tempel ook werkelijk helemaal te herbouwen en welke consequenties dat voor hun leven had.
Voor ons die nu lijken terug te keren uit onze eigen kleine ballingschap na Corona -wij konden 1,5 jaar niet normaal de kerkdiensten bezoeken, heeft de beantwoording van die vraag wellicht ook nog betekenis!
Hier is de dienst nog eens te beluisteren en/of te zien (de preek begint op 37:24).
Vorige week begonnen we met een dienst met Ezra 1 & 3. Over de terugkeer na ballingschap!
Volgende week gaan we verder met de grote plannen die we horen van de profeet Zacharia in hoofdstuk 8.
