21 april, 28 april, 13 mei… wanneer komt er een einde aan de lockdown? Niemand lijkt het echt te weten, ook de minister-president niet. Je kunt je nog nergens op instellen, en dat maakt onzeker. Beslist als je bedrijf nog langer dicht moet blijven en er geen plan op te maken is. En dat terras…? Nou ja dat houden we nog wel even vol.

Maar áls het dan weer open gaat, wat dan? Terug naar normaal of vooruit naar een nieuw normaal? En hoe ziet dat nieuwe normaal er dan uit? Meer werkloosheid, faillissementen, (nog) kleinere kerken, een mutatie van het virus waar het vaccin niet tegen helpt? Je kunt je flink zorgen gaan maken over de nabije toekomst, die nog onzekerder is dan hij eerder al leek.

Wat is jouw toekomstbeeld? Wat komt je voor ogen? Een wereldsamenleving die steeds slechter wordt totdat ze in chaos ten onder gaat? Is je toekomstverwachting een bron van zorgen of een reden voor hoop?

In Jesaja 2 wordt ons een  beeld geschilderd van onze toekomst. Helpt dat of krijg je er zelf niet zoveel beeld bij?  Kun je je daar wel op instellen of blijft ook dit onzeker voor je?

Op het eerste gezicht zul je best afstand voelen. De beelden tuimelen door je gedachten en ze passen niet bij de realiteit zoals wij die vaak zien en bespreken in praatprogramma’s. Maar als we de beelden gaan volgen in onze Bijbels en in onze wereld dan wordt een een beweging vanuit deze profetie naar onze leefwereld zichtbaar. De Gojim, ooit de hopeloze heidenen, hebben zich laten inspireren door het beeld van de vrede uit deze profetie. Voor het gebouw van de Verenigde Naties staat is het in een beeld gevangen. De VN rekent de gedachte van vrede en veiligheid tot haar kerntaak. Vredesbewegingen o.a. in de voormalige DDR sloten het beeld in hun hart.
In de christenwereld verzamelen zich nu al eeuwen christenen afkomstig uit allerlei naties en denominaties rondom hun Heer Jezus. In het huidige Jeruzalem kun je ze allemaal tegenkomen als pelgrims op zoek naar de voetsporen van hun Heer.
Aan deze dynamiek kun je herkennen dat de toekomst die de profeet hier tekende al begonnen is in onze werkelijkheid.

De verwezenlijking van die vrede is tot nog toe niet voorbehouden aan de VN. Zij kunnen toch nog toe meestal alleen maar de schade proberen te beperken en puin ruimen. Een enkele keer boekt ze een succesje.
Ook als men militaire macht aan de VN ter beschikking stelt, gaat het hun niet lukken om de vrede tussen de volken te realiseren. Hun macht zou alleen maar tegenmacht oproepen. Ze hebben geen macht over het mensenhart. Er is er maar één die dat veranderen kan en dat is de Heer God zelf. Daar mag je op hopen, want Hij heeft zich vast voorgenomen de vrede op aarde terug te brengen.

Dat maakt Jesaja 2 tot een mooie profetie, waarbij je weg kunt dromen naar een heerlijke toekomst. Dat deed ook de dichter Hans Werkman in zijn gedicht ‘Groninger Hogeland’.

Kijk hier de dienst terug of beluister de preek hier nog eens.

Groninger Hogeland

Nauw begrensd oneindig land,
klei en gratie hand in hand.

Hoge hemel, lage grond,
die mij aan uw landschap bond.

Volle tarwe, sterke wind,
die mij aan uw kluiten bindt.

Altijd zie ik langs de dijk
Bierum, Roodeschool en Spijk.

Altijd keer ik tot u weer,
Zeerijp, Eenum, Garrelsweer.

Oude dorpen, oude stijl:
Westeremden, Oldenzijl.

Namen uit een lief verleden:
Loppersum, Uithuizermeeden.

Starend over dit bedaarde
land laat ik een wensdroom vrij:

Geef ons op de nieuwe aarde
duizend bunder nieuwe klei.

Geef ons daarop, lieve Heer,
Zeerijp, Eenum, Garrelsweer.

Geef ons in dat eeuwig heden
een vernieuwd Uithuizermeeden.

Geef ons Roodeschool en Spijk
in de kromming van de dijk.

Geef ook Bierum, Oldenzijl,
Westeremden eeuwig heil.

Geef ons door uw trouw verbond
hoge luchten, zware grond.

En als ik hier dan weer sta,
naast U door de kluiten ga,

knijp ik in uw Vaderhand:
dank voor dit oneindig land.

Schrijver: Hans Werkman